De Zeedijk is eind 13e eeuw aangelegd om Amsterdam te beschermen tegen de talloze overstromingen die de stad teisterden. De Zeedijk beschermde tegen het verraderlijke water van het IJ en de Zuiderzee. Mede hierdoor kon Amsterdam zich ontwikkelen tot een belangrijke haven- en handelsstad. De dijk is, 700 jaar na aanleg, nog steeds zichtbaar. De Zeedijk is bekend om zijn authentieke panden, originele en gerestaureerde gevels en maakt deel uit van Chinatown. Je vindt er speciale winkels, lunchrooms en restaurants en niet te vergeten de enige Boeddhistische Tempel in Amsterdam. Bij ambachtelijke Slagerij Vet haal je een Broodje Zeedijk. Die móet je geproefd hebben!

Vroeger waren de huizen in Amsterdam van hout. Er zijn van deze oude huizen slechts twee bewaard gebleven. Eén in het Begijnhof en één op de Zeedijk. Het houten huis op de Zeedijk vinden we op nummer 1. Het is gebouwd tussen 1546 en 1550. Vroeger zat hier een herberg waar zeemannen hun vertier zochten. Tegenwoordig vinden we er café In 't Aepjen van eigenaar Ger van der Valk. De kamers boven het café horen bij hotel NH Collection Amsterdam Barbizon Palace.

Op de Zeedijk worden elk jaar in augustus de Hartjesdagen gevierd, met de hoge hakken race en het buurtontbijt. De jaarlijkse haringparty in juni wordt veelvuldig bezocht en tijdens het Red Light Jazz festival in mei kun je op veel plaatsen van live jazz genieten. Michael en Diana van Café ZILT verwelkomen liefhebbers van speciaalbieren en whisky in hun gezellige café. Voor een likeurtje, goed glas wijn of ander drankje kun je terecht bij Jeroen van Café De Roode Laars. Daarna ben je vast helemaal in de mood voor een avondje karaoke bij Casablanca Muziek. 

De Lauriergracht verbindt de Prinsengracht met de Lijnbaansgracht en telt maar liefst 36 rijksmonumenten. Bekende bewoners waren kunsthandelaar Hendrick van Uylenburgh, kunsthandelaar en oom van Saskia van Uylenburgh, Rembrandt´s eerste vrouw. Ook kunstschilders Govert Flinck en George Breitner woonden aan de Lauriergracht. Eeuwige roem kreeg de gracht dankzij schrijver Multatuli. Droogstoppel, hoofdpersonage uit zijn wereldberoemde boek Max Havelaar, woonde op de Lauriergracht.

Multatuli (pseudoniem voor Eduard Douwes Dekker) begon zijn boek Max Havelaar met de beroemde tekst: "Ik ben makelaar in koffie en woon op de Lauriergracht No 37". Het boek bevatte ook het bijzondere verhaal van Saïdjah en Adinda en heeft diepe indruk gemaakt op latere generaties. Op Lauriergracht 37 bevond zich de fictieve koffiemakelaardij 'Last & Co'. Destijds was hier een klooster gevestigd en dus geen koffiemakelaardij. Een bordje naast de deur van het woonhuis met ´Last & Co., Makelaars in Koffij' verwijst naar het boek Max Havelaar. Op de Torensluis aan de Singel staat een standbeeld van Multatuli en op de Noordermarkt staat een standbeeld van Woutertje en Femke, personages uit het boek Woutertje Pieterse. 

De Lauriergracht is een stop op onze speurtochtwandeling door de Jordaan voor volwassenen, waarbij je tijdens een 3 uur durende wandeling op eigen gelegenheid al lezend en puzzelend de Jordaan ontdekt.

"Het lijkt hier wel de Noordermarkt" was een Amsterdamse uitspraak in het begin van de 17e eeuw. Op de Noordermarkt, die voorheen de Princenmarkt heette, was namelijk een ontzettende drukke en rommelige vodden- en lapjesmarkt. Vrouwen gingen op maandag 'lapjes keeren': maandag, lapjesdag. De markt groeide ook uit tot een centrum van handel in duiven. Tegenwoordig is hier nog steeds een populaire markt op zaterdag van 09.00 tot 16.00 uur. Maar er is nu veel meer te vinden dan alleen lappen en vogels! Van antiek servies, tot hedendaagse kunst en van kleding tot heerlijke delicatessen, het is een markt waar je je ogen uit kijkt. Aangrenzend is er een biologische markt en om de hoek is er ook nog een dagmarkt op de Lindengracht.

In de 17e eeuw werd de Westerkerk als pronkstuk voor de rijke bewoners van de grachtengordel gebouwd. De arbeiders in de Jordaan kregen de Noorderkerk, ontworpen door architect Hendrick de Keyser en gebouwd tussen 1620 en 1623. Bijzonder aan het ontwerp van deze kerk was het grondplan van een Grieks- of Andreaskruis. Dat betekent dat de armen van het kruis een gelijke lengte hebben. Op deze manier kon de kerk worden gebouwd rondom de preekstoel met daarop de Bijbel. Origineel 17e eeuws is vandaag de dag alleen nog de bepleistering van de muren, de marmeren sokkel van de preekstoel en het donkere eikenhout dat in een aantal banken verwerkt is. De vloer van de Noorderkerk is een compleet en nog steeds gaaf grafzerkenveld. Onder een zerk liggen soms meer dan vijf mensen begraven.

Op de Noordermarkt staat een standbeeld van Woutertje Pieterse en zijn vriendinnetje Femke, uit het bekende boek geschreven door Eduard Douwes Dekker (1820-1887), ofwel Multatuli. Verder staat naast de kerk 'Eenheid de Sterkste Keten' ter herinnering aan de Jordaanoproer.

In de Jordaan woonden vroeger grote gezinnen in kleine huizen. De bewoners zochten gezelligheid in de cafés, waar onder het genot van een drankje het Jordanese levenslied werd gezongen. Gordijntjes voor de ramen, tafelkleden en een eigen kruk voor stamgasten. Er zijn nog steeds veel typisch Jordanese cafés.

Prinsengracht 2

Het gebouw is een rijksmonument stamt uit 1622, dat sinds 1896 een café is. Het heet niet voor niets Papeneiland: er is een oude vluchtroute van de katholieke schuilkerk op Prinsengracht 7 naar dit pand op nummer 2. De resten van deze vluchtgang zijn nog te zien in het café. Eind mei 2011 ontving het café niemand minder dan de voormalige Amerikaanse president Bill Clinton. Hij was speciaal naar het café gekomen om er appeltaart te eten. Een uur voor de oud-president kwam, kreeg eigenaar Tieltje een telefoontje of hij een plaatsje kon reserveren voor de oud-president. Na het gebruikelijke gemopper, “Eigenlijk doen we dat nooit, maar vooruit dan maar”, werd er toch maar een plekje voor Clinton vrijgehouden. En hij kwam. Een maand later kreeg Tieltje een brief van de oud-president waarin hij hem hartelijk bedankte voor de 'delicious apple pie'.

Prinsengracht 114

Oorspronkelijk geopend in 1800 onder de naam De Vergulde Turf. Later veranderde een nieuwe eigenaar (Kees de Vries en zijn familie) de naam in De Twee Zwaantjes. In de Tweede Wereldoorlog was het een ontmoetingsplaats voor het verzet. Inmiddels is het café een iconische plek waar jong en oud samenkomen om te genieten van muziek en de gezellige sfeer. Het café heeft een groot terras met uitzicht op de Westertoren.
Foto: Beeldbank Stadsarchief/Martin Alberts

Egelantiersgracht 12

Oorspronkelijk een jenever- en likeurstokerij in 1780 opgericht door Peter Hoppe, die later verhuisde naar Schiedam. Het is zeker niet het oudste café van Amsterdam – daar is altijd veel discussie over – maar wel een authentiek bruin café. Er staat ook nog een heus drankorgel, een tap niet voor bier, maar voor sterke drank. Uniek in Nederland! In het café wordt geen muziek gedraaid; vermaak elkaar maar met een goed gesprek! Ook op het terras aan de Egelantiersgracht is het heerlijk vertoeven.

Elandsstraat 119

Op de hoek met de Elandsstraat bevindt zich café Saarein. Het is niet zomaar een café, maar het eerste vrouwencafé van Nederland. Sinds 1978 toen de zaak werd overgenomen van Saar en jawel, Rein. Het authentieke interieur uit de vroege 20e eeuw is nog steeds bewaard en is daarmee een van de weinige échte bruine kroegen in Amsterdam. In de jaren zeventig werd het bezocht door vrouwen van over de hele wereld. Mannen mochten er toen niet in. Dat vonden niet alle mannen fijn en er zijn wel eens schoten gevallen. Het is tegenwoordig open voor alle mensen die 'queer minded' zijn, en van muziek, pool en een flinke flirt houden.

Derde Goudsbloemdwarsstraat 2

Café Lowietje, een bruin café in het hart van de Jordaan, is bekend uit de tv-serie Baantjer: de krukken waar rechercheurs Vledder en De Cock op zaten staan nog op dezelfde plek. Sinds de opening in 1954 heeft het café zijn authentieke interieur weten te behouden. Hier beleef je een echte Jordanese avond, inclusief Amsterdamse zangers die het Jordanese levenslied zingen.
Foto: Stadsarchief Amsterdam/Martin Alberts.

Laurierstraat 101 (gesloten)

In 1937 opende het café zijn deuren. Toen het openging was Sien Blommers-Ruwaard, beter bekend als Blonde Sien, tien jaar oud. Haar vader, Rooie Nelis, begon het café omdat hij in de kolenhaven niet genoeg verdiende. Haar moeder had wat geld gespaard en daarmee konden ze starten. In 2012 bestond het café 75 jaar. In de loop der jaren kwam prinses Beatrix er vier keer op bezoek. Voormalig premier Jan Peter Balkenende zat hier elke week met zijn studentenvereniging achter een pot bier. Ook Johnny Jordaan en Willy Alberti waren hier kind aan huis. De succesvolle tv-serie 't Schaep met de 5 Pooten' is gebaseerd op de gebeurtenissen in dit café. Inmiddels is het café gesloten wegens overlijden van de eigenaren.

Ontdek de geschiedenis en geheimen van de Jordaan met onze wandelroute, speurtochtwandeling voor volwassenen of kinderen of onder leiding van een gids.

De Munttoren is 35 meter hoog en wordt ook wel 'De Munt' genoemd. Op deze plek stond vroeger een stadspoort: de Regulierspoort, gebouwd in de periode 1480 tot 1487. Samen met de Waag en de Schreierstoren was deze poort onderdeel van de Middeleeuwse stadsmuur. Het Rembrandtplein was toen nog een weiland, maar al snel werd de stad uitgebreid en verloor de poort haar functie. In 1618 werd de stadspoort door brand verwoest en men besloot slechts 1 toren weer op te bouwen. De bekende 17e eeuwse architect Hendrick de Keyser gaf de toren een achtkantige bovenbouw met een uurwerk met 4 wijzerplaten.

De naam van de Regulierspoort veranderde in Munttoren in 1672, toen Amsterdam tijdelijk het recht van muntslag kreeg. Muntplaatsen Dordrecht en Enkhuizen waren namelijk onbereikbaar, omdat Franse troepen grote delen van Nederland bezet hielden. Er zijn maar liefst 15 miljoen gouden dukaten gemunt.

Hoe goed ken jij Amsterdam? Ontdek de historische en hedendaagse bezienswaardigheden van de oude binnenstad, de Jordaan en de grachtengordel.